การเคลื่อนไหวที่ไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับต่อการเลือกไม่เข้าร่วมในลิขสิทธิ์ในการพัฒนาเอไอ

เกิดเหตุการณ์ที่น่าสนใจเมื่อรถสปอร์ตหรูขับมาจอดหน้าผับท้องถิ่น ผู้ที่แต่งตัวดีคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถ เดินผ่านฝูงชนไปอย่างสบายๆ มีส่วนร่วมกับผู้ที่นั่งอยู่ในผับ และโดยไม่ขออนุญาตก็หยิบกระเป๋าเงินของพวกเขาไป เมื่อถูกตั้งคำถาม พวกเขาก็ขอโทษอย่างไม่ใส่ใจ โดยอ้างถึงนโยบาย ‘การเลือกไม่รับ’ ที่แปลกประหลาดเพื่อเป็นเหตุผล

ความไร้สาระนี้สะท้อนให้เห็นถึงพัฒนาการล่าสุดเกี่ยวกับท่าทีของรัฐบาลต่อการใช้ข้อมูล AI ตามรายงานล่าสุด ได้มีการกำหนดให้มีการปรึกษาหารือ ที่จะทำให้บริษัท AI สามารถใช้เนื้อหาจากบุคคลได้โดยอัตโนมัติ เว้นแต่จะมีการระบุไว้เป็นอย่างอื่น แนวทางนี้อาจละเมิดสิทธิในข้อมูลส่วนบุคคลได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเปลี่ยนทุกโพสต์ในโซเชียลมีเดียและงานสร้างสรรค์ให้กลายเป็นอาหารสำหรับการฝึกสอน AI – เว้นแต่จะมีการปฏิเสธอย่างชัดเจน

การพัฒนาเทคโนโลยี AI ที่เพิ่มขึ้นต้องการข้อมูลจำนวนมหาศาล ซึ่งทำให้บริษัทต่างๆ มีส่วนให้เกิดพฤติกรรมที่มีการโต้แย้ง ขณะที่ผู้ที่พัฒนา AI อ้างว่าพวกเขาจำเป็นต้องเข้าถึงข้อมูลอย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างสรรค์ นอกจากนี้ ผู้ใช้จำนวนมากอาจจะไม่เห็นด้วยที่เนื้อหาส่วนบุคคลของพวกเขาถูกนำไปใช้ในลักษณะนี้

การเปลี่ยนไปสู่นโยบายลิขสิทธิ์แบบการเลือกไม่รับ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มเทคโนโลยีที่มีอำนาจ ก่อให้เกิดความกังวล ผู้วิจารณ์แย้งว่ามันจะทำให้บุคคลต้องจัดการกับข้อตกลงการยินยอมที่ซับซ้อนเพื่อให้เนื้อหาของพวกเขายังคงเป็นส่วนตัว การถูกใช้ในลักษณะนี้เน้นย้ำถึงปัญหาที่กว้างขึ้น: ความสมดุลระหว่างการพัฒนาเทคโนโลยีกับสิทธิส่วนบุคคล ขณะที่บริษัท AI มีมูลค่าและอิทธิพลเพิ่มขึ้น หน้าที่อยู่ที่รัฐบาลในการปกป้องผลประโยชน์ของพลเมืองแทนที่จะยอมจำนนต่อแรงกดดันจากองค์กร

ความเคลื่อนไหวที่เป็นที่ถกเถียงต่อการเลือกไม่รับลิขสิทธิ์ในการพัฒนา AI

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา การสนทนาเกี่ยวกับการพัฒนา AI ได้มีการเปลี่ยนแปลงที่เป็นที่ถกเถียงเมื่อมีการแนะนำแบบจำลองลิขสิทธิ์แบบการเลือกไม่รับ โมเดลนี้ซึ่งอนุญาตให้บริษัท AI ใช้เนื้อหาของบุคคลโดยอัตโนมัติ เว้นแต่พวกเขาจะระบุไว้เป็นอย่างอื่น ได้สร้างความกังวลมากมายในหลายภาคส่วน ขณะที่ผู้สนับสนุนอ้างว่ามันจะส่งเสริมนวัตกรรมและทำให้กระบวนการเข้าถึงข้อมูลราบรื่นขึ้น ผู้วิจารณ์เตือนถึงผลกระทบที่ลึกซึ้งต่อความเป็นส่วนตัวและสิทธิในการสร้างสรรค์

คำถามและคำตอบที่สำคัญ:

1. **จุดประสงค์หลักของโมเดลการเลือกไม่รับลิขสิทธิ์คืออะไร?**
โมเดลการเลือกไม่รับมีจุดมุ่งหมายเพื่อทำให้กระบวนการรวบรวมข้อมูลสำหรับบริษัท AI ง่ายขึ้น โดยถือว่าพวกเขามีสิทธิ์ในการใช้เนื้อหาที่เข้าถึงได้สาธารณะเว้นแต่จะมีการระบุไว้เป็นอย่างอื่น ซึ่งถูกมองว่าเป็นวิธีสนับสนุนการพัฒนาเทคโนโลยี AI ที่รวดเร็ว ซึ่งต้องพึ่งพาชุดข้อมูลขนาดใหญ่

2. **สิ่งนี้อาจมีผลกระทบต่อศิลปินและผู้สร้างอย่างไร?**
ศิลปินและผู้สร้างอาจพบว่าผลงานของพวกเขาถูกใช้โดยไม่มีความยินยอม ซึ่งนำไปสู่การสูญเสียรายได้และคำถามเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของ สิ่งนี้อาจทำให้บุคคลลังเลที่จะแบ่งปันสิ่งสร้างสรรค์ของพวกเขาออนไลน์หากพวกเขารู้สึกว่าตนได้สละการควบคุมเหนือทรัพย์สินทางปัญญาของตนเอง

3. **กรอบทางกฎหมายใดบ้างที่ระบุถึงปัญหานี้ในปัจจุบัน?**
กฎหมายลิขสิทธิ์ในปัจจุบันส่วนใหญ่จะติดตามวิธีการเลือกเข้าซึ่งผู้สร้างจะรักษาสิทธิในผลงานของตน เว้นแต่จะมีการอนุญาตให้ใช้โดยชัดแจ้ง การเปลี่ยนไปสู่ระบบการเลือกไม่รับสามารถทำให้ต้องมีการปรับโครงสร้างกฎหมายเหล่านี้อย่างมาก

ความท้าทายและข้อถกเถียง:

การเคลื่อนตัวไปสู่โมเดลลิขสิทธิ์ที่เลือกไม่รับนั้นเต็มไปด้วยความท้าทาย หนึ่งในความท้าทายที่สำคัญที่สุดคือความเสี่ยงที่อาจทำให้สิทธิส่วนบุคคลในความเป็นส่วนตัวและความเป็นเจ้าของลดลง ขณะที่บริษัทเทคโนโลยียังคงเติบโตขึ้น มีความกลัวว่าหน่วยงานของรัฐอาจจะไม่ดำเนินการในผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของประชาชน ซึ่งอาจทำให้เสรีภาพส่วนบุคคลลดน้อยลง

อีกหนึ่งความกังวลที่สำคัญคือความซับซ้อนทางเทคนิคที่โมเดลดังกล่าวสร้างขึ้น บุคคลต้องจัดการกับระบบการถอนที่ซับซ้อนเพื่อปกป้องเนื้อหาของตน ความท้าทายที่สำคัญคือการทำให้แน่ใจว่าผู้ใช้ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับสิทธิและผลของการไม่ดำเนินการอย่างเพียงพอ

ข้อดีและข้อเสีย:

ข้อดี:
– **การเข้าถึงข้อมูลที่รวดเร็วขึ้นสำหรับนวัตกรรม:** ผู้สนับสนุนอ้างว่าการเข้าถึงข้อมูลที่ง่ายขึ้นจะเร่งการพัฒนาเทคโนโลยี AI ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์และความก้าวหน้าในหลาย ๆ ด้าน
– **การกระตุ้นการมีส่วนร่วมของสาธารณะ:** บางคนเชื่อว่าการรู้ว่าเนื้อหาของพวกเขาอาจมีส่วนช่วยในการพัฒนา AI อาจกระตุ้นให้มีบุคคลมากขึ้นเข้าร่วมในการสนทนาออนไลน์และแบ่งปันผลงานของตน

ข้อเสีย:
– **การสูญเสียความเป็นส่วนตัว:** โมเดลการเลือกไม่รับมีความเสี่ยงด้านความเป็นส่วนตัวอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากผู้ใช้ قد inadvertently allowデータของพวกเขาให้ถูกใช้อย่างไม่รู้ตัว
– **ความกังวลเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา:** ผู้สร้างอาจเผชิญกับความท้าทายในการยืนยันสิทธิของตนในผลงานของตน อาจทำให้การเป็นเจ้าของลดลงและไม่มีการชดเชยทางการเงินสำหรับการมีส่วนร่วมของพวกเขา

สรุป:

การเปลี่ยนแปลงที่มีศักยภาพไปสู่โมเดลลิขสิทธิ์ที่เลือกไม่รับแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและบริษัทที่ใช้ข้อมูลของพวกเขา ในขณะที่การถกเถียงดำเนินต่อไป สิ่งสำคัญคือผู้กำหนดนโยบายต้องพิจารณาความสมดุลระหว่างการส่งเสริมนวัตกรรมและการปกป้องสิทธิส่วนบุคคล ผลกระทบของการเคลื่อนไหวนี้มีขนาดใหญ่และต้องการการนำทางที่รอบคอบเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับลิขสิทธิ์และการพัฒนา AI สามารถเยี่ยมชมได้ที่ WIPO และ EFF.

The source of the article is from the blog crasel.tk